सूर्यास्त होतं होता. ढगांची धावपळ सुरु होती घरी पोहोचण्यासाठी. खाली नदीचं विस्तीर्ण पात्र, गाढ झोपेत असावी अशी भासावी इतकी शांत होती ती. शेजारी असलेल्या वनात पक्ष्यांचे थवे दिसतं होते.... घरी परतलेले. सूर्याची किरणे झाडा-झाडात दिसत होती अजूनही .... काय फोटो होता तो. असं वाटतं होतं कि समोरच उभा राहून पाहत आहोत सगळे.
" wow !!! amazing.... शब्दच नाहीत माझ्याकडे काय बोलू ते... means ... एवढं feel होते आहे ना हा फोटो बघून... " कोमलच्या डोळ्यात टचकन पाणी आलं. लगेच तिने पुसूनही टाकलं. संजनाने सहानुभूतीने तिच्या खांद्यावर हात ठेवला.
" होते असं.. जे जे हा फोटो बघतात तेव्हा.. ",
" आनंदाश्रू !! " कोमलने डोळे कोरडे केले. " किती बरं वाटते ना , हे असं बघताना... मी तर फोटो बघूनच असं feel केलं..प्रत्यक्षात फोटोग्राफरला काय वाटतं असेल असे फोटो काढताना... " कोमल भारावून बोलली.
"त्याला तर काहीच वाटायचं नाही.. भराभर फोटो काढत बसायचा.. त्याला रोजच्या सारखं होतं ते... " संजना बोलली.
" कोण तो... नाव वगैरे असेल ना काही तरी... " ,
" आकाश .... wild India चा फेमस फोटोग्राफर.... " ते ऐकून कोमलला केवढा मोठा आश्च्यर्याचा धक्का बसला.
" म्हणजे ..... म्हणजे तू ओळखतेस का त्याला... म्हणजे तू त्याला बघितलं आहेस... तो तर कधीच समोर येतं नाही... कुठेच त्याचा स्वतःचा फोटो नाहि.. कधी पासून त्याला बघायचा आहे मला... " अचानक तिच्या मनात काही आलं.. " By the way.... त्याचे फोटोज तर मॅगझीन मध्ये असतात ना... तुझ्याकडे कसे.. म्हणजेच तू त्याला नक्की ओळखतेस... बरोबर ना.. " संजनाने लगेच पुढचा फोटो तिच्यासमोर धरला. एक मुलगी एक खडकाच्या टोकावर बसली होती. कुठेतरी एकटक बघत.. आणि आजूबाजूला धुकं पसरलेलं ...किती छान फोटो तोही....
" किती मस्त ना.. असा माझाही फोटो कोणी काढला असता तर... कोण आहे हि.. " ,
" का आवडला नाही फोटो... ?? " संजनाने लगेच विचारलं.
" तसं नाही... आकाशने आतापर्यंत फक्त आणि फक्त निसर्गाचेच फोटो काढले आहेत.. म्हणून विचारलं.. " कोमलने हळू आवाजात विचारलं.
" ती बघ ... समोर.. " संजनाने एका दिशेने बोट दाखवत म्हटलं.
" हो गं... तिचं आहे हि.. म्हणजे आकाश सुद्धा इथेच काम करतो का... wow !! कुठे आहे तो... एकदाच भेटू का त्याला... " कोमल उभी राहिली , मान उंच करून ऑफिस पाहू लागली.
" आधी खाली बस.. " संजना जरा रागीट स्वरात बोलली. " नीट ऐकून घेयाचे नाही... हाच प्रॉब्लेम असतो सगळ्यांचा... बस खाली... " ,
" सॉरी..सॉरी.. " कोमल खाली खुर्चीवर बसली. आणखी काही फोटो होते त्या album मध्ये.. ते बघू लागली. एकाच मुलीचे त्यात जास्त फोटो होते.
" किती लकी आहे ना हि मुलगी.. काय फोटोग्राफी केली आहे आकाशने... हॅट्स ऑफ.... !! " कोमल अजूनही ते फोटो बघत होती. " एक प्रश्न विचारू का... ",
" हो विचार " ,
" तिचेच फोटो का एवढे... means .. हे निसर्गाचे फोटो आणि इतर काही फोटो सोडले तर तिचेच जास्त फोटो आहेत.. दोघांचे काही relation... " ,
" हम्म ... " संजना...
" सुप्री नावं तिचं.. सुप्रिया... माझी Best friend....आकाश आणि सुप्री... दोघे एकमेकांना "like" करायचे... छान होते दोघांचे relation... हा photo album सुद्धा तिचाच आहे... पर्सनल photo album आहे तिचा... आकाशने हे फोटो खास तिच्यासाठी क्लिक केलेले... ",
" असं आहे तर... म्हणून हे फोटो त्या मॅगझीन मध्ये आले नाहीत... बरोबर ना... ",
" हो " ,
" मग आकाश येतो का आताही इथे... " ,
" छान सुरु होते सगळं... पण नजर लागली कोणाची तरी... " ,
" का ... काय झालं.. ",
" जेमतेम २ वर्ष टिकलं दोघांचे relation... ",
" so sad... ना " कोमलचा चेहरा एवढासा झाला... संजनाही काही वेळ शांत झाली. तिच्या डोळ्यात जमा झालेलं पाणी बघून कोमलने पुढे काही विचारलं नाही.
कोमल... कोमल एका मॅगजीन साठी लिखाण करायची. त्यात तिचा विषय होता, पर्यटन... भारतात आणि भारताबाहेर पर्यटन करून यायची आणि ते मॅगजीन साठी लिहायची. तिचे अनुभव, त्या ठिकाणाची माहिती, प्रवासात भेटलेली माणसं .. वगैरे. तिने लिहिलेल्या लेखाबाबत संजनाने तिला भेटायला बोलावलं होतं.
कोमल अजूनही फोटोच बघत होती. मधेच संजनाकडे बघत होती. ती जशी नॉर्मल झाली तसं तिने लगेच विचारलं." हे सर्व फोटो ग्रेट आहेत... आकाश आणि सुप्रिया बद्दल ऐकून जरा वाईट वाटलं... पण मला तू कश्यासाठी बोलावलं ते सांगितलं नाही अजून.. " संजनाने तोपर्यंत रुमालाने डोळे पुसून घेतले. संजना पुढे काही बोलणार इतक्यात कोमलची नजर एका ग्रुप फोटो वर खिळली. " एक मिनिट... " कोमलने फोटो जरा जास्त निरखून पाहिला. " hey ... wow !!! ... हा मुलगा तुमच्या ग्रुप मध्ये कसा... " फोटो मधल्या एका मुलाकडे बोट दाखवतं कोमलने संजनाला विचारलं.
" ओळखलंस त्याला ?? ",
" ओळखलं ?? अगं अशी माणसं कधीतरीच भेटतात... जबरदस्त माणूस... काय बनवलं आहे देवाने त्याला... खरंच... तुला सांगते... आतापर्यंत जगभरात अनेक ठिकाणी फिरले. खूप लोकांना भेटले... बोलले त्याच्याशी.... पण हा... शब्दच नाहीत.. तीन -चार दिवस एकत्र होतो आम्ही.... कुठून आलेला काय माहित, आम्ही १०-१५ जण फिरत होतो.. तर हा कधी आला काय माहित... एकच वाट होती आमची, एकत्रच प्रवास केला आम्ही... पूर्ण आयुष्यभरावर छाप पडून गेला.. तुमच्या ग्रुपमध्ये असतो का... ओह्ह !! आता कळलं .. त्यानेच बोलावलं ना भेटायला मला... By the way ... नाव काय त्याचं.. कारण त्या ४ दिवसांत एकदाही त्याने नाव सांगितलं नाही त्याचं... विचारलं कि फक्त हसायचा.. "
"कोणाला सांगणार नाहीस ... प्रॉमिस ?? " संजना हात पुढे करत म्हणाली.
" गॉड प्रॉमिस !! आता तरी सांग.. " कोमलने संजनाच्या हातात हात दिला.
" त्याचं नावं आकाश ... तू जे फोटो बघत आहेस ना... त्यानेच क्लिक केले आहेत ते.. " ते ऐकून कोमलला काय react व्हावे तेच कळत नव्हतं. तोंडावर हात ठेवून बसली होती. ओरडावेसे वाटत होते, म्हणून तोंड बंद करून बसली होती, इतका आनंद..
" Means.. एवढे ४ दिवस त्याच्या सोबत होतो आम्ही.. तो आकाश होता.. फेमस फोटोग्राफर... wow .... ग्रेट... कॅमेरा तर होता त्याच्याकडे.. पण काही वाटलं नाही तो आकाश असेल असा.. " कोमलने पुन्हा तो ग्रुप फोटो उचलून निरखून पाहू लागली.
" यांच्यावरच तर यावेळचा लेख आहे माझा... आमच्या मॅगजीनच्या एडिटर ला एवढा आवडला लेख, बोलले त्याला घेऊन ये एकदा भेटायला... ",
" हो ... त्याच्यासाठीच बोलावलं तुला... " कोमलचे वाक्य मधेच तोडत संजना बोलली. " तुझा लेख वाचला त्या मॅगजीनमधला... माझी एक मैत्रिण बोलली , सध्या एक लेख खूप गाजतो आहे... म्हणून मुद्दाम तो लेख वाचला.. वाचल्यावर लगेच कळलं, हा आकाशच आहे... ",
" थँक्स !! ... but कुठे आहे आकाश.... मला भेटता येईल का त्याला... " ,
" तेच विचारायचे होते तुला.. तुला कधी भेटला होता आकाश... आणि कुठे... " संजनाच्या प्रश्नात काळजी होती.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
क्रमश:
